Tics
Als je kind tics heeft, dan maakt het ongewild geluiden en/of bewegingen. Het kan bijvoorbeeld gaan om oogknipperen, trekken met de mond of neus, een keelgeluid maken of kuchen. Of het maken van gebaren of roepen van woorden of zinnen. Meestal gaan tics na verloop van tijd vanzelf weer over.
Ontstaan van tics
Tics komen vrij veel voor bij kinderen als ze opgroeien. Vaak ontstaan ze ergens tussen het vierde en twaalfde jaar, maar ook bij een peuter komt het soms voor. Tics hebben niets met opzettelijk gedrag te maken. Het komt uit de hersenen en kinderen kunnen er niets aan doen. Vaak zijn ze zich ook niet bewust dat ze het doen.Tips voor omgaan met tics
Als je kind tics heeft, kun je het volgende doen:- Blijf er rustig onder, accepteer het en ga met je kind om zoals je normaal ook doet. Meestal gaan tics na verloop van tijd vanzelf weer over.
- Wordt je kind zich bewust van de tics? Leg dan uit dat je kind er niets aan kan doen en dat de tics vaak vanzelf weer over gaan. Als je druk legt op je kind ermee te stoppen, kan het gespannen worden. Dat kan de tic verergeren.
- Vraag eventueel aan de leerkracht of je kind in de klas ook tics heeft. Is dat zo, vraag dan of ze er hetzelfde mee om willen gaan als jij. Zo voelt je kind zich ook op school veilig.
- Houd in de gaten of je kind ermee wordt gepest. Dan kun je de leerkracht vragen uitleg te geven over tics.
- Zelf kun je ook uitleg geven aan vriendjes. Oudere kinderen kunnen dit zelf doen.